Uwielbiam przerażające, niepokojące filmy dla dzieci, takie jak "Coraline" i "Wallace & Gromit", ponieważ wciągają mnie w liminalną przestrzeń, gdzie granice między światami się zacierają, a czas i tożsamość się rozpuszczają. Możesz nie wrócić w całości, ponieważ druga strona jest zbyt zaczarowana. Uważam, że to subtelna, a jednocześnie głęboka forma horroru, ponieważ te filmy nie łagodzą najbardziej pierwotnych lęków, takich jak bycie ignorowanym lub zastępowanym przez rodziców, bycie bezdomnym, bycie wykluczonym i porzuconym, czy bycie uwięzionym na zawsze. W rzeczywistości grają w to, fantazjując to jako kuszące niebezpieczeństwo, które jest oferowane, a nie wymuszane.