Er is een ANTI-MEME die op succesvolle mensen afkomt. Het is de onzichtbare "steiger" die begint te kristalliseren om je heen zodra je een bepaald niveau van zichtbaarheid en prestatie in je vakgebied bereikt. Het is niet iets dat je van plan was te bouwen, het is een emergente eigenschap van het accumuleren van "succes" (wat dat ook betekent in jouw vakgebied). Mensen beginnen hun gedrag aan te passen in afwachting van jou. Je agenda kan zich vullen zonder jouw intentie. Je kunt gemakkelijk mensen ontmoeten met wie je voorheen nooit de kans had om te ontmoeten. Bepaalde levenslasten verdwijnen voor altijd door automatisering, assistenten, of simpelweg door ervoor te betalen om het weg te laten gaan. Op een bepaalde manier begint jouw wereld zich om jou heen te wikkelen. En omdat het geleidelijk gebeurt, besef je misschien niet de schaal ervan totdat het een beetje te strak gewikkeld is. Een deel hiervan is goed, natuurlijk, en de onvermijdelijke consequentie van prestatie in een vakgebied. Maar veel ervan is een systeem dat je kan beginnen te bezitten als je stopt met opletten. Ik heb velen gezien die gevangen zijn geraakt door hun eigen steiger en effectief compleet andere (en slechtere) versies van zichzelf zijn geworden als gevolg. Voordat je iets was, was je gewoon een persoon die dingen deed, vergeet dat nooit.