Ik hou van een passage uit "Tian Dao": "Als mijn vermogen me alleen maar in armoede kan houden, dan is armoede mijn waarde. Wat ik wil doen en wat ik kan doen zijn twee verschillende dingen, dat moet afhankelijk zijn van de omstandigheden. Zolang ik niet zelf het pad van verlichting begrijp, kan niemand me dat geven, en zelfs als je het me geeft, kan ik het niet vasthouden. Alleen als ik zelf het pad van verlichting begrijp, kan ik het mogelijk maken, en wat ik kan doen, dat is van mij." De hardste klap in het leven is als je op je tenen staat om de maan te bereiken, en uiteindelijk de kom in je handen laat vallen. Hoeveel mensen zijn er die als gokkers leven, al hun bezittingen inzetten om een luchtspiegeling te achtervolgen, maar de drie kilo rijst die voor de deur ligt verliezen? De moed die je denkt te hebben, is in feite hebzucht die zich in een heldenmantel heeft gehuld; de top die je bewondert, kan de afgrond zijn waar iemand anders in is beland. Een mens moet leren bloemen te planten in de modder, in plaats van op stelten de wolken te plukken.