Boomerzy, a nawet młodsze pokolenie X, organizowali swój czas wokół telewizji. Facet mógł złapać fragmenty porannego programu, pracować przez cały dzień, a potem oglądać Waltera Cronkite'a. Potem może zjeść kolację z żoną i dziećmi, spędzić czas - i oglądać Johnny'ego Carsona, a potem iść spać. To wydaje się absurdalne dla młodszych ludzi, i rzeczywiście jest absurdalne. Ale zapewniało to pewnego rodzaju codzienną orientację, jak lżejsza wersja szkoły wojskowej. Jeśli nie musisz myśleć o tym, co się wydarzy każdego dnia - to ułatwia życie. Teraz wrzucamy ludzi na głęboką wodę bez żadnych barierek - nic, co by ich orientowało. Nie mają jasnych ścieżek kariery. Oczekuje się od nich pracy w nieludzkich godzinach - i nie wykonują żadnej kreatywnej pracy, która by ich rozwijała. I nie wiedzą, co będzie dalej. To całkowicie niestabilne, dezorientujące życie, które sprawia, że większość ludzi jest nieszczęśliwa. A potem zastanawiamy się nad wskaźnikami urodzeń, Luigim czy Antifą.