dit klinkt misschien esoterisch, maar ik deel het toch: vandaag is een dag waarop ik het leven door me heen voel stromen Het is alsof ik stroomafwaarts zweef, er is zoveel minder kracht nodig om te bewegen Ik heb het gevoel dat ik de richting van het leven niet meer weersta everything is meer in tune, ook al is er helemaal niets veranderd ik haal een koffie en vandaag heb ik een klein gesprek met de barista over het kleine schilderijtje dat hij maakt met zijn matcha (zie foto) ik ga even op de stoep zitten en kijk naar willekeurige mensen die voorbijlopen ik hoor wat vrienden lachen om een grap en ik moet zelf ook een beetje lachen ik voel me ook een beetje verdrietig over hoezeer mijn leven werd gedomineerd door dit sterke gevoel van "ik moet slagen in XYZ voordat ik gelukkig ben" deze momenten van minder weerstand tegen wat is en wat je van het leven wilt, vliegen snel voorbij ik probeer ze meer vast te leggen en ervan te genieten fijne zondag