Dik kenarlı sulama kanalları, dünya çapında yaban hayatı için istemeden ölüm tuzanları haline gelmiş ve sessizce önemli biyolojik çeşitlilik kaybına katkıda bulunmuştur. Tarım için gerekli olan bu mühendislik su yolları, genellikle pürüzsüz beton duvarlar ve kaygan kaplamalarla su arayan hayvanların kaçmasını imkansız kılar. Arjantin'in Gran Chaco bölgesinde—biyoçeşitliliği yüksek bir kuru orman bölgesi—araştırmacılar 2023-2024 yılları arasında sadece altı ay içinde 250 km'lik tek bir kanal boyunca 35 türden 207 boğulmuş kara omurgalı belgeledi. Kurbanlar arasında 38 savunmasız dev karınca ile kaplumbağalar, pekariler ve geyikler vardı. Bu gizli kriz küresel çapa uzanır; kanallarda belgelenmiş vahşi yaşam boğulmaları, İspanya (çok yıllık çalışmalarda yüzlerce memeli), Meksika, Amerika Birleşik Devletleri (örneğin, All-American Kanalı gibi sistemlerdeki geyikler), Brezilya (tarım işletmelerindeki yeleli kurtlar ve armadillolar) ve diğer ülkelerde rapor edilmiştir. Hayvanların bu yapay su kaynaklarına çekildiği kurak ve yarı kurak bölgelerde etkiler özellikle şiddetlidir ve bu da yeterince tanınmayan bir "defunasyon" sürecini daha da kötüleştirir. Koruma uzmanları, tarımsal ihtiyaçları vahşi yaşam koruması ile dengeleyen altyapı uyarlamaları yoluyla derhal harekete geçmeyi önermektedir. Etkili çözümler arasında kaçış rampaları veya merdivenler kurulması, tutuşmak için dokulu yüzeyler eklemek, kanal bölümlerinin örtülmesi veya duvarların daha yumuşak eğimlerle yeniden tasarlanması yer alır—bazı bölgelerde sıkışan hayvanların su akışını tehlikeye atmadan güvenli çıkış sağladığı kanıtlanmış önlemlerdir. [Bourscheit, A. (2025). 'Sessiz öldürme makineleri': Su kanallarının dünya genelindeki vahşi yaşamı nasıl tehdit ettiğini. Africa News]