Dat is een overtuigende inzicht. Ik noem het geloof dat de dood onontkoombaar en noodzakelijk is de "laatste Kerstman". De meeste redelijke volwassenen geloven niet langer in de Kerstman. We hebben de gedachte losgelaten dat een magische elf ons elke december cadeaus bezorgt. De dood is iets wat de meeste mensen als onvermijdelijk accepteren—en het is echt—maar het geloof dat het niet overwonnen kan of zou moeten worden, is een illusie waaraan de meerderheid van de mensheid nog steeds vasthoudt. We staan op het punt de dood te overwinnen, opmerkelijk dichtbij. Als slechts een paar grote regeringen zelfs bescheiden middelen zouden toewijzen, zouden we het binnen een decennium of minder kunnen uitroeien. Toch koesteren de meeste mensen het idee dat de dood op de een of andere manier goed of noodzakelijk is. Ze verzinnen allerlei excuses en rechtvaardigingen, ook al is het het meest afschuwelijke aspect van het menselijk bestaan—het betekent immers het einde van alles. Dit is een vorm van zelfbedrog die we hebben gecultiveerd sinds de dageraad van het bewustzijn, toen we ons voor het eerst realiseerden dat onze levensduur eindig was. Om met deze afschuwelijke realiteit om te gaan, hebben we sprookjes, rituelen en rationalisaties bedacht. We hoeven dat niet langer te doen. Laten we onze geest bevrijden van deze ultieme keten.