Alzheimer's gaat misschien niet alleen over amyloïd en tau. Een nieuwe studie wijst op lithium—een spoorelement dat in microgrammen wordt gemeten—als een ontbrekend stuk van de hersenweerbaarheid. Van de 27 metalen in post-mortem menselijke hersenen was lithium het enige dat verminderd was bij mensen met milde cognitieve achteruitgang en Alzheimer. Amyloïde plaques vingen lithium op, waardoor de nabijgelegen cortex uitgeput raakte—en lagere niveaus samenhingen met slechtere cognitie. Bij muizen leidde een vermindering van lithium met ~50% tot klassieke Alzheimer-pathologie: meer amyloïde, meer tau-fosforylering, ontstoken microglia, verlies van synapsen en myeline, en geheugenstoornissen. Veel hiervan was verbonden met overactieve GSK3β, een kinase die aan neurodegeneratie is gekoppeld. Behandeling met lithium oraat (dat amyloïde sequestratie vermijdt) herstelde de lithiumniveaus in de hersenen bij lage, fysiologische doses. Het verminderde ook de plaquebelasting met 70% in modellen van de ziekte van Alzheimer en keerde de pathologie om, zelfs het geheugenprestaties redde.