Podczas ciąży niewielka liczba komórek dziecka naturalnie przechodzi przez łożysko i dostaje się do krwiobiegu matki. Zjawisko to, zwane mikrochimeryzmem płodowym, pozwala małym grupom tych komórek płodowych osiedlić się w ciele matki i utrzymywać się tam przez dziesięciolecia po porodzie. To, co czyni to szczególnie fascynującym, to fakt, że wiele z tych komórek płodowych działa podobnie do komórek macierzystych. Mogą podróżować po całym ciele, integrować się z różnymi tkankami i, w niektórych przypadkach, reagować na miejsca urazów. Badania przeprowadzone w ciągu ostatnich dwudziestu lat wykazały obecność komórek płodowych w obszarach poddawanych naprawie, takich jak gojący się mięsień sercowy, regenerująca się skóra, regenerująca się tkanka wątroby oraz inne narządy zaangażowane w regenerację. Niektóre z tych komórek wydają się być w stanie różnicować się w specyficzne typy komórek wymagane do naprawy – na przykład, stając się komórkami mięśnia sercowego, komórkami wątroby lub komórkami odpornościowymi. Inne mogą odgrywać rolę wspierającą, wydzielając substancje, które promują gojenie tkanek i tłumią stan zapalny. Chociaż ich efekty nie są całkowicie przewidywalne, komórki płodowe są wielokrotnie znajdowane w tkankach aktywnie zaangażowanych w naprawę. [Kara i in. (2012): "Komórki płodowe trafiają do uszkodzonego mięśnia sercowego matki i przechodzą różnicowanie sercowe" (Circulation Research)] [Wang i in. (2004): "Komórki płodowe u matek szczurów przyczyniają się do remodelowania wątroby i nerek po urazie" (Biochemical and Biophysical Research Communications)]