Een eenvoudige strategie van 'hard werken en output produceren' werkte relatief goed vóór LLM's. De wereld was 'analyse-beperkt', dus het bouwen van een incrementele PPT of het doen van een beetje spreadsheetmanipulatie kon altijd helpen om licht te werpen op een situatie. Het verschil tussen degenen die optimaliseerden 'waarop te werken' en degenen die gewoon 'output produceerden' was klein — misschien 90% efficiëntie versus 60%. Onder dit paradigma kon je ongeveer inschatten hoe hard iemand werkte door 'uren gewerkt' te meten. Nu is de waarde van presentaties, spreadsheetmanipulatie, e-mails en drukte in het algemeen gedaald naar 0,0 met LLM's. Er is geen waarde aan output omwille van output, omdat ik Cursor kan vragen om elke analyse te produceren die ik wil, wanneer ik maar wil. Je kunt 12 uur per dag werken onder het oude paradigma en helemaal geen waarde produceren. Je kunt 4 uur besteden aan het bouwen van een model dat op Cursor in tien minuten kan worden gedaan (~0 waarde) of je kunt 4 uur besteden aan het bouwen van 5 goede analyses op Cursor en het doordenken van de conclusies. Het verschil tussen hoogwaardig, doordacht werk en drukte is nu >100x.