Jacob Savage'ın makalesinin az konuşulan kısımlarından biri, özellikle teknoloji ve çevrimiçi alanlarda bulduğu iş ve yaratıcı platformlar: substack, kripto, podcasting. Bu listeye perakende yatırımı da eklerdim. Yazarın kendisi masasında oturup çocuklarını desteklemek için bilet topluyor. Faturaları ödeyen çevrimiçi takma adlarla yapılan çalışmalar. İnternetin bu cephelerinin teknoloji sektörünün en çok şeytanlaştırılan kısımları olduğunu fark etmeden edemiyorum. "Başka bir podcast'e ihtiyacımız yok." "Influencer ve yapay zeka saçmalığı." "Tüm bu adamlar evlerinde, bodrumlarında çevrimiçi bir yerde." "X'te anonimler." En çok şeytanlaştırılan davranışlar başlamak için en az sermaye gerektiriyor ve sıfır ağ gerektiriyor, ama yine de bunlar yeni oldukları için tartışılan tek sığınaklar. Kapı bekçisi yoktu. Takma adlarla bilinen çevrimiçi dünyalar hâlâ şeytanlaştırılıyor. Yüksek rahiplerin internetin bu cepheleri hakkında moral verirken ya da takma adın sağladığı korumayı elinden almaya çalıştığını duyduğumuzda çok daha şüpheci olmamız gerekiyor. Burası birçok kişi için bir cankurtaran botu ve sığınak olmaya devam edecek.

İnşaatın sadece fiziksel dünyada bir şey yapıyorsanız ya da kapıcılar ve başrahipler tarafından "zor" ya da "onaylanmış" bir şey yaptığınızda önemli olduğu tüm ahlaki anlatıları — bu anlatı bana hiç dokunmadı ve bunun iyi bir nedeni var. Adınıza ve bedeninize bağlı olduğunuzda yok edilebilirsiniz. İnternette kimse kim olduğunuzu bilmediğinde— intikam olmadan inşa edebilirsiniz ve bu belki de tek seçeneğiniz. Bu yüzden inşaat başlı başına asil ve iyi olarak görülmelidir. İnşaat bir siyasi felsefedir. Başrahipleri görmezden gelin— yeni ya tuhaf ya da takma adın kötü olduğunu söyleyen başrahipleri görmezden gelin— bunu düşünmenizi bile istememelerinin bir sebebi var ve bu bir nesil boyunca belli olmayabilir.