Analyse van de toespraak van Powell op de Jackson Hole-conferentie: 1. De toon van de economische situatie Arbeidsmarkt: Schijnbare balans, maar in werkelijkheid zorgen. De scherpe daling van immigratie verzwakt het aanbod, waardoor een lagere werkgelegenheidsgroei toch een lage werkloosheid kan handhaven. Maar deze "kwetsbare balans" betekent dat zodra de vraag afneemt, de werkgelegenheid snel kan verslechteren. Inflatieontwikkeling: Tarieven leiden tot een opleving van de goedereninflatie, maar in het algemeen blijft het dicht bij het doel. Het risico is dat beleidsimpact kan omzetten in "verwachtingsgedreven secundaire inflatie". → Dit betekent dat de Federal Reserve in een "dilemma" is beland: overmatige verkrapping zal de werkgelegenheid schaden, terwijl te snelle versoepeling de inflatie opnieuw kan aanwakkeren. 2. De logica van de aanpassing van het beleidskader Het AIT van 2020 was gericht op een wereld van "lage inflatie + lage rente"; De realiteit van 2025 is een wereld van "hoge inflatie + hoge rente"; Daarom heeft de Federal Reserve het AIT teruggetrokken en het flexibele inflatiedoel hersteld, met een grotere nadruk op het verankeren van verwachtingen, in plaats van het toestaan van "compensatoire overschrijdingen". Dit is gelijk aan een openlijke erkenning dat het kader van 2020 in het post-pandemische tijdperk niet meer relevant is. 3. De ondertoon en de marktsignificatie Beleidsrente dichter bij neutraal: Dit betekent dat de cyclus van renteverhogingen volledig is beëindigd, maar dat renteverlagingen moeten wachten tot de gegevens verslechteren. Tariefimpact wordt gedefinieerd als "eenmalige prijsstijging": De Federal Reserve is niet van plan om onmiddellijk te verkrappen vanwege tarieven, tenzij er een ontkoppeling van verwachtingen optreedt. Afname van de arbeidsaanvoer: Dit suggereert dat de potentiële groei van de VS afneemt, en de langetermijn neutrale rente (r*) mogelijk hoger kan zijn dan in de jaren 2010. 4. Investeringen en marktsignalen Amerikaanse staatsobligaties: Rentes zijn al hoog, verdere grote stijgingen zijn beperkt; maar "verhoging van de neutrale rente" betekent dat het langetermijnrente-niveau niet meer zo laag is als in de jaren 2010. Amerikaanse aandelen: Geconfronteerd met druk van afnemende consumptie en stijgende tariefkosten, kunnen bedrijfswinsten onder druk komen te staan. Dollar en Bitcoin: De dollar blijft op korte termijn sterk door de hoge renteverschillen, maar als de werkgelegenheid plotseling verslechtert, zal de markt snel omschakelen naar verwachtingen van renteverlaging; Bitcoin is zeer gevoelig voor veranderingen in liquiditeit.